اسکن عبارت است از زیر ذره‌بین قرار گرفتن بی‌نهایت اجزای وجودی انسان که به‌منظور یافتن معایب و بیماری‌های آشکار و پنهان وجود او توسط شبکه شعور کیهانی از طریق پیوند شعوری انجام می‌شود. پس از برقراری ارتباط، شخص به‌طور خودکار تحت اسکن قرار گرفته و بیماری‌ها و اختلالات وجود او آشکار می‌شود و به‌دنبال آن، مطابق نمودارهای مشخص و معلومی، بیرون ریزی آن بیماری‌ها آغاز می‌شود. علائمی مانند دیدن رنگ‌ها، نورها، احساس جریان نوعی انرژی در بدن و همچنین گرم شدن، درد گرفتن، تیر کشیدن، ضربان، تشنج و... که در شیوه درمانی فرادرمانی تجربه می‌شود؛ علائم اسکنمی‌باشند که اعضای پر تنش و بیمار را مشخص می‌کند و با ادامه روند درمان، کم کم این علائم برطرف می‌گردد. گاه در اسکن، علائمی بروز می‌کند که آمادگی بدن را برای ابتلا به بیماری‌هایی نشان می‌دهد که زمینه بروز آنها در آینده وجود دارد.